Српски сион

Стр. 276 СРПСКИ СИОН Вр . 9.

9. К сим же всјем преднаиисаним, и сија должности твојеја сут, обучавати себе и приготовљавати во проповједи слова Божјија, в недјели и праздники Господскија и свјатих, не точију в мјестје и церкви идјеже живеши, но јегда имјејеши времја и возможности будет, и к иним дерквам протопопии твоеј сушчим (идјеже њест насие дјело искуснаго свјашченика) отити и народу проповједати и за сија труди должни будут тебје оних мјест свјашченици, приличноју дискрецијеју, в каковом либо видје благодарно послужити, и с честију препроводити, и в купје со своими парохиани нодвоз от мјеста до мјеста давати. 10. Јешче же должност јест твоја училишчаотроков, јаже во протопопии твоеј сут (ашче онаја и малаја сут, или и болша будут) надсмотравати, и в иризрјении имјети, да бн магистри приљежно учили, чиному и изрјадному чтенију. При томже да увјешчаеши словом благовјетливим, своја парохиани добрје и имушчија такожде и при смерти тестаментом завјешчанија о своем имјенији своих помошч к школному составленију и магистров доволствованију и да принушдаеши нервјеје свјашченики, таже и нарохијанв, сини своја во школу да иосилајут, свјашчеником под извержение от чина, мирским же под отлучением от церкве и причашчениа. 11. Јешче иотребно и о сем приљежати тебје. извјестно испитовати и увједјети каждаго љета, по једин крат всјех церквеј иже во протопопи твојеј сушчих приходи и расходи во какових либо видјех онија буди, и в нротокол особни сија да вписуеши, и нам в вједјение да приносиши. 12. На конец всјех сих, јако же но званију твоему протопресвитерском приличествујушчаја својства, к строенију и дјејствованију св. таин, и церковних посљедовании и свјашчеников и дјаконов же и клириков, и всего собора церковнаго, исправленију и спасенију, должен јеси со всјаким усердием, бодростију же и тшчанием (по наученију нашему и образу, иже в ставилњеј от смиренија нашего дањеј тебје грамотје написаному, аки всевидјашчими Божијми очеси назираем) исполнити и дјелати; тако и по титље и званију твоему епитропскому, от нас тебје даному, должен јеси и всјачески обвјазан, первјеје постојателно вјерност и истину нам хранити, и с нами не-

лицемјерно во всем обходитисја (аки пред Богом работаја). По том с фамилијеју духовноју нашеја резиденции, сије јест: с екзархи и дјакони нашими, во сојузје љубве братскија праводушно бити, и Јакоже во духовних дјел совјетје, расужденији же и сужденији, тако и за всјаки интерес обшчества нашего архијерејскаго и резиденцији нашеја вкупје с ними конзисториум да имјееши. За јеже јако от Господа Бога власт и милост, аки вјерни и мудри строитељ, в дењ праведнаго воздајанија получити будеши: тако от нашего смиренија архијерејское молитвеное благословеаие и отеческое милостивое призрјение, всегда имјети будеши. Ашче ли сија преднаписанаја дјела званијам твоим приличествујушчаја, по презренију и небрежненију, љености же и упорству исполњати не будеши: то онога љениваго раба иже во евангелии реченаго, сокрившаго талант ГоспоДа своего в земљу, и прикупа им несодјелавшаго, изречение услишиши, и самим искусом под оное наказание правилное, иже во ставилној грамотје (от нас тебје даној вомјешченое обрјетаетсја) дјествително подпадеши, и за всегдашнее извјестие и не временое и вјечное содержание. Собственоју рукоју нашеју подписахом и печатију утвердихом. Љета спасенија нашего 1733. маја 12. М. II. Викентиј Јовановић с. р. 13. Јешче же и сие званију твоему весма належашчаја прибављаем : абие в первом, неожидаја втораго и третиаго звона, в церков да потшчишисја и при проскомидии добрје да надсмотрјаеши како свјашченици совершајут, и знајутли тако јакоже достојно знати, и но типикону и нравилу дјејствовати, и незнајушчија свјашченики и дјакони да настављаеши и научаеши, правилње дјејствовати и совершати. И сија воистину должности потребнија без отложенија да исполњаеши. Наипаче же должност буди тебје назирати ириљежно о сем, и заповједовати, ашче недоси.јеши, и иним сицевија должности исполњати, иже без прекословија всјакаго послушанием да повинујутсја свЈашченици. Тјемже мјерност наша со сушчим при нас Архијерејским Синодом, и епархији Богохранимија нашеја Арх. Митрополитскија Сремскија церквеј клиром прочетше изложенаја правила о причтје церковном, блаженаја памјати бра-