СРЂ

— 374 —

Sve to je vidio: duboka tmina zaokupila mu dušu ; tražio je, onoga, koji je, po negovu shvatanu, svemu kriv: Qualcheduno egli ceroava al di la de la folla e de la strada, col grigio sguardo acuto come spada pieno di lampi tra la. cliioma flava. U najkukavnijim krcmama, gdje se sakupla izmet društva, vidio je svoju braću, kako u caši vina traže zaborav svojih nevoja. U bonicama, u tamnieama, svagdje nalazio nevojnu braću svoju, mučenike rada, žrtve krvoiocnih, bezdušnili gospodara, I ovi prizori još većma uspiriše negovu mržnu prama onomu, koji živeći solo e lontano come Idđio, ne će ili ne može, da jadniku muceniku pomogne. I tražio ga dugo, dugo, dok un giorno — un giorno, flnalmente, a quello ch' egli cercava da Г eta lontana giunse, fendendo una muraglia umana, e gli caccio nel petto il suo coltello. Majka prede pri ogništu. Nezine usne, koje su do zadne kapi ispile cašu pelina i žuci, ne umiju, ne usuđuju se moliti. Ništa se nije u nevolnoj kolibici promijenilo: v' e 1' uguale miseria e v' 6 1' uguale nuda tristezza, e un tanfo glac'iale qual di covo selvaggio abbandonato. I ako joj je sin počinio najveće zlodjelo, što se pomisliti može, ipak ga majka još uvijek lubi; L' ami, il tuo figlio, che ne 1' odio scritto porto il suo fato. Ona ga još više }ubi, premda per lui dannata de la vergogna a 1' implaeabil giogo, de 1' insonne rimorso al laccio, al rogo, complice ignara, santa e disperata. Ideja smrti često se ponavja u „Maternita". Tako u odi „Martha" predočuje nam Ada Negri majku, koja kraj svih velikih boli radi do zadneg časa, da ne izgubi nadnicu, premda