СРЂ

- 431 -

Evgenij Kumifiić poznatiji je u kiiiževnosti pod imenom .Tenij Sisolski, pod kojim pseuđonimom je Matiea Hrvatska i štampala riegov nnjpoznatiji a va]da i najlepši roman „Oospođu Sabinu". Greliota da je politička tendencija u svim g'otovo kasnijim djelima rieg'ovim obarala uinjetnieko-kriiževnu cijenu riihovu, jer inace brojio bi se kao jedan od najbojih savremenih hrvatskih pripovjedača. Pokušao je svoje svoje pero i u drami, ali ne može se reći da je uspio. — Rodio se u Istri lHnO. g. * * * Cesi su u žalosti za velikim svojim kompozitorom, Antunom Dvoгак-om, koji je svojim krasnim kompozicijama i operama, uza Smetanu, pronio glas češke i u opće slovenske muzike, pribavivši joj priznaria i divjeria i kod tuđinca i kod protivnika. * * * Rijetki umjetnički talenat bio je i Rus Vasilij Vasilević Vereščagin, koji je s admiralom Makarovom poginuo nesretnim slučajem na „Petropavlovsku". Bijaše j)ošao na ratište u daleki istok, da snimi još koju grozotu krvavoga rata i da svome idealu prinese još koju žrtvu, ali eto prinio mu je svoj život, on, najveći protivnik rata. U Vereščaginu bijaše i umjetnik i filosof i pisac, koji jo istom lakoćom vladao perom kao i kičicom. Negove velike slike sa ratišta iz g. 1877-8 „Izumrli iazarot", „U Sipka-klancu sve mirno", „Blagoslov" itd. zadivile su svijet svojom realnošću u prodstavjariu ratnih užasa i grozota, te tako najboje vojevale za mir. A takve su bile i slike iz francusko-ruskoga rata. Vereščagin je putovao mnogo, pa je pratio i kneza Waleskoga, današriega krala engleskoga, na riegovu putovariu po Indiji, a plod toga bijahu one ogromne slike, realne do krajnosti (na jednoj su naslikana četiri slona u prirodnoj veličini), u kojim je crtiia zamršenih detala indijske ornamentike tako točno i pouzdano izvedena, kao da je izrađena fotografskim aparatom. Tehnika i crtria bez najmarie greške, tačnost i vjernost prekizavaria bile su naj-jača riegova osobina, ali fantazija mu je nedostajala. Radi pretjerane realnosti nijesu se mogle ni dopasti riegove religiozne slike, čiji predmet bijahu lica i prizori iz evandeja. Vereščagin rodio se u Cerepovcu, u guberniji novgorođskoj, 26 oktobra 1842; pohađao je pomorsku školu u Petrogradu i postao oficir, ali se kasnije odao sasvim slikarstvu, te radi nauka proputovao Nemačku, Francusku i Š^iariu, i proboravio više vremena u Kavkazu. U Pariz, g'dje je imao za učitela, u Ecole des beaux-arts, Gerome-a, svrtao je često, a tu je najviše i radio. S generalom Kauffmannom učestvovao je u vojni na Kavkaz (1867), a dvije godine kasnije bio je u Sibiriji; 1874. u Indiji, a 1877-8 učestvovao j e kao oficir u rusko-turskom ratu i u bojevima pod Plevnom, gdje mu je brat poginuo a i on bio rarien. Kao tajnik generala Strukova sudjelovao je u pregovorima za mir, a poslije toga obilazio je sa svojim slikama sve veće gradove u Evropi. Radio je i perom, pa su rieke riegove crtice, uspomene i putopisi prevedeni i na druge jezike. * * *