СРЂ

— 198 -

stidnog strahopocitana, nije nikad doprlo. To bi bilo svući se go, kao od majke rođen, pa se bezocno šetati po „Placi". Prosti dragi .... snnt aligui denige fines. U jednome samome slučaju nakanio bih se na to: kad bi ti ženskina bio i kada bismo se jubili. Oh! onda! Onda bih te uveo u sjajne dvorniee, rasvijetjene rajskom luči; gdje se tihijem šumom duni zvuk serafske muzike i prelijeva tanki pijev herubina; gdje je vazduh prožet oblacima tamjana i mirisom smirne; a mi bismo dvoje, uhvaćeni pod ruke, šetali samotni po bajnijem sobama i lakijem korakom gazili dragocjene sagove osute zvijezdama, oči u oči, posmjeh na licu, mirom u duši, u zaboravi svijeta i života .... I tada bi se božija pravica na nama ispunila.