СРЂ

t LUKO ZORE.

Piše A. Vučetić.

Crtice iz njegova života. Luko Zore, jedan od naj znamenit.ijih Dubrovcana posljednjih decenija, rodio se na klasicnom tlu starinskog Epidavra, u Cavtatu, 15. januara 1846. godine. Tu je izučio osnovnu školu. Zatim je stupio kao javni ucenik u državnu jezuvitsku gimnaziju u Dubrovniku odgajajući se u biskupskom sjemeništu za svešteničko zvanje. Položio je 1865. godine kao sjemeništarac ispit zdrelosti s odlikom. Tada pođe u Bec da kao redoviti slušalac filosofske fakultati uci i teološke predmete, i ne svuče sa sebe popovske haljine, jer ne imađaše srca da tim rascvijeli svoje roditelje. Ne ostane ipak dugo neodlučan na raskršću, nego se nakon malo odreče svešteničkog zvanja i prionu isključno učenju slavistike i grčkolatinske filologije i srodnih predmeta. Naj milije mu bješe učenje slavistike pod glasovitim Miklošićem. Tako se od početka 1865-66. do početka 1868-9., godine spremaše na učiteljstvo, dok se osposobi za slavistiku i klasičnu filologiju. * Drugoga semestra 1868-9. godine dođe kao suplenat u zadarsku gimnaziju; aprila 1870. god. kao pravi učitelj na dubrovačku, koja je već prije bila predata nastavnicima svjetovnjacima. Bio je prvi, koji se iza preuređenja austrijskih gimnazija vrati sa nauka u Dubrovnik kao osposobljen slavista. Tada je bilo novo ustavno doba, kad se već bila probudila narodna svijest u Dubrovniku. Toj prilici da je bio prvi osposobljeni slavista, kao i onoj da je k tomu bio vas prožet narodnom