Топола

Timolus gl. Tmolus. Timon, onis, m. [Tiiuuv] Timon, poznati mizantrop u Ateni. timor, oris, m. [timeo] 1) bojazan, strah, belli magni; repentinae incursionis; t. ab alqo, (rijetko) t. de illo meus externus, od izvanjskoga neprijatelja ; metus ac t., strah i trepet ; t. animi, Sali. Cat. ss, 3.; esse in timore, esse magno, minore t. (ali magno in timore esse, jako zastrašiti) ; j magno adversarios te afficere; pervenire in timorem; * capere timorem; t. alcui injicere, incutere, (Plane, u Cio. ep.) facere; t. occupat alqm, preoccupat animum; magnus incessit t. animis; timore exterritus, peterritus, quo (= cujus rei) t. perterriti Galli; timorem alcui eripere, t. abjicere, se ex maximo t. colligere; t. ne (da). Verg. Liv.; timorem facere, ne (da) Liv.; in timore sum (Liv.), subest t., s ace. o. inf., Cio.; omitte timorem, ne boj se, Cio.; pl., privato sunt oppositi t. Napose: bogobojaznost, strahopo čitanje, strah, religio timorque; * deorum. 2) strahota, strah, magnus uterque t. latronibus; Aventinae silvae; kao božanstvo, sin Ereha i Nodi, Cio. n. d. 3, 17.; * personif s Minae spojeno. TimSthens, ei, m. [Tipo&tog] Timotej, 1) sin Kononov, atenski vojvoda. 2) jedan muzik iz Mileta. tinctilis, adj. [tingo] za umakanje zgodan, urno div, jednom 00. trisl. 3, 10, 64. tlnea, ae, f. moljac, Hor.; škodljiv vosku pčelinjemu, Verg.; svje6arka (pyralis), Ov.; u pril. (Aurel. Vict.) o udvorici. tingo (tingno), tinxi, tinctum, 3. [riyyw] 1) pbkvasiti, namazati, umočiti, umakati, tunica sanguine Centauri tincta; gladios veneno; * ora lacrimis; * pavimentum mero; * te meis poculis (počastiti) ; * mucronem jugulo, udariti nož u itd.; * Oceani aequore tingi (o medvjedu u zviježđu); napose: bojddisati, mastiti, * lanae bis tinctae murice; * vestem rubro cocco; * coma viridi cortice tincta nucis; supst. * tincta, orum, n. bojadisane , šarene stvari. 2) tp. tinctus alqa re, obliježen, koji ima biljeg od čega, nešto vješt, orator sit mihi i, literis; Laeliam patris elegantia t. videmus, da ima tragova itd. tinnimentum, i, n. [tinnio] zveka, zveketanj e, jednom Plaut. Rud. 3,5, 26. tinni«, 4. zveketati, zvečati, tintinnabulum, Plaut. Stoga a) vikati, glasno pjevati, nimium jam tinnis, Plaut.; tranz., f zaoriti, alqd sufferti, b) (konverz.) novcima zveckati, pia dati, ecquid Dolabella tinniat, Cio. Att. 14, 21, 4.

tinnitus, us, m. [tinnio] zveketanje, zveket, * strepit assiduo tinnitu galea; * tinnitus aera repulsa dabunt; tp. f o govoru: puste riječi. tinnulus, adj. [tinnio] zvučan, * sistra; * aera, tintiunabftlum, i, n. [tinnio] praporac, zvonce, Plaut. tintinnaculus, adj. [tintinno, 1. zvečati] upr. zvučan, t. viri = krvnici, jer su robovima privezivali praporce, jednom Plaut. Truc. 4, 3, 8. tintino, 1. [redupl. od tinnio] zveketati, zvečati, jednom Cat. 51, 10. * tluus, i ,j. lopočika, crna kalina (viburnum tinus, Linn.), Ov. tippula (tipula), ste,f. upr. vodeni pauk, stoga (Plaut.) vrlo laka stvar. Tiresias, ae, m. [TuQsaCag] Tir ezij a, slijepi gatalac u Tebi, suvremenik Edipov. Tiridates, is, m. [TfOicTarr;?] Tir i dat, tako se zvalo vise kraljeva u Armeniji. tiro, onis, m. I) novak, također kao adj. exercitus t.; milites t. ; potom a) uopće: novak, početnik, in alqa re; t. esset scientiS,; f tirones gladiatores ili gladiatorum, b) novak u javnom životu, * tironum frequentia; (Hor. sat. 1,2, 16, 17.) sub patribus duris tironum. II) Tir on, ime učenom oslobođeniku Oiceronovu; i jednomu centurijonu Cezarovu, pisac b. Afr. 45. tirocinium, ii, n. [tiro] 1) ]- novaštvo u ratu , vojnička neiskusno st, tirocinia ponere, sub militia patris tirocinii rudimenta deponere. Odatle a) (Liv.) neiskusno st novaka, juvenis. b) prva j avna pojava, in L. Paulo accusando tirocinium ponere, Liv.; -j-ut filios suo quemque tirocinio in forum deduceret, d) novaci, jednom Liv. 40, 85, 12. tirunculus, i, m. [dem. od tiro] novačio, mlad početnik, -J- t. miles ; -[ u trčanju. * •]- Tiryns, nthis, /. [TCqvvs\ Tirint, grad u Argolidi, gdje je, kako se priča, Herkul odgojen. Odatle * Tirynthi us, adj. tirintski, često 0 svem, što se na Herkula odnosi, tela; heros; hospes T. i samo Tir. = Hercules; * Tirynthia = Alcmene. tis, zastarjelo mj. tui (gen. od tu), jednom Plaut. mil. 4,2, 42. * TisTphSne, es, /. [Tmupovr) Tizifona, osvetnica umorstva, jedna od Furijd, Verg. Hor. Odatle -neus, adj. Tizifonin = kažnjiv, zl očinski, tempora, jednom Ov. trist. 4, 9, 6. Ttssenses, imn, m. Tišani (stanovnici grada Tise, na Siciliji). Titan, anis, m. (kadšto polatwjeno Titanus, i, m. [TmA] 1) (obično u pl. Titanes ili -ni), Titani, stariji rod bogova, šest sinova Urana 1 Oeje (Gaea), koji su srušili pod vodstvom

1071

Timolus—Titan