Топола

deus = Pan; aper = erimantski vepar. 2) Arca*, adis, m. [\4oxag] Arkad, I). praotac arkadski, po priči sin Jupiter ov i Kaiistin, po smrti uvršten među zvijezde (Arctophylax» gončin), 00. b) Arkađanin , odatle Arcades, um. m. [AnxiAtg] Arkađani. c) * kao adj. juvenis Arcas arkadski mladić; equites; tyrannus = Lycaon. arcano, ado. [arcanus] taj om, legere alicui aliquid; colloqui cum aliquo, arcanum, i. n. gledaj arcanus, arcanus, adj. [arca] u kovčega zatvoren, odatle tajan, otnjstoen, (osobito o stvarma vjerskim, što se drže tajno kao sveto; sravni secretus), qnioum arcana, quicum occulta omnia; sacra Hor. Ov. Odatle a) šutljiv, Plaut.; nox» 00. b) supst. arcanum, i, n. tajna, obično u pluv.; ut elicere omnia arcana posset, Liv.; fatorum arcana volvere, Verg.; fides arcani prodiga, Hor.; arcana credere libris, Hor.; arcana imperii temptare carsku politiku, Tao.; arcana semotae dictionis. arceo, cui, 2. 1) nag aliti, zaj dziti, nos flumina arcemus; arceri ograditi se otii finibus; zaustavljati, judex ipse arcebit. 2) braniti komu: odvraćati, ne dati komu.k čemu, braniti koga, odbijati, aliquem, aliquid; odi profanum vulgus et arceo, Hor.; ignotos et aliis offensos procul arcebat, Tao.; somnos, Ov.; aliquem ab aliqua re ili samo aliqua re; ignavum fucos pecus a praesepibus arcent, Verg.; famulas a limine templi, Ov.; illum ut hostem arcuit Gallia; Virginiam matronae sacris arcuerant, Liv.; aljquern aqua et igni, Tao.: classes aquilonibus, Hor.; aliquem periclis, Verg.; externos finibus suis, Ov.; s dat. lica, od koga se što uklanja: hunc (oestrum) quoque . . arcebis gravido pecori, Verg.; * f-s inf.: quae (dicta) clamor ad aures arcuit ire meas, Ov. Arcesilas, ae, m. ['AgxtaO.ag] Ar oezila, grčki filozof, utemeljitelj srednje akademije oko god. 300. pr. Is. arcessitor, oris, m. [arcesso] dozivač. Plin. ep. arcessitus, us, m. [arcesso] doziv,poziv, samo u ablat. sing. ipsius rogatu arcessituque, na poziv. arcesso, Ivi, itum, 3. (antiquissimi pro ad, ar ponebant: ar-vena, ar-ventores etc. . ~ unde recte ar-cesso dicitur ab * ar-cio verbo, quod nunc accio dicimus, Priscianus); I) dozivati, dozvati, poslati po koga, aliquem in atrium; Aesculapium ex Graecia; arcessiti sunt liberis; * sin melius quid (vini) habes, arcesse pošlji po nj ; trop. quies molli strato arcessita, Liv.; \ gloriam ex periculo dobaviti ; * somnum, quietem. 2) misli, osnovu Ud. uzeti olkle, comoedia arcessit res ex medio;

res illa orationi splendorem arcessit; fabulas longe s daleka dovoditi , Phaedr. ; partio, arcessitus, kao adj. tražen, cavendum est, ne arcessitum dictum putetur; -f jocus. 3) pred sud pozvati , aliquem judicio capitis ili samo capitis; aliquem eodem crimine in summum capitis periculum; aliquem pecuniae captae, Sali.; aliquem majestatis, Tao. Arche, es, f. Arha, ime jednoj muzi u Oie. nat. d. 3, 21, 54. Archelaus, i, m. [Ao/Jlaog\ Arhelaj, 1) filozof, rodom iz Mileln, učenik Anaksagorin. 2) kralj macedonški od god. 413. pr. Is., prijatelj Euripidov. 3) vojskovođa Mitridatov. 4) sin Arhelajn 3., tast egipatskoga kralja Ptolomeja Auleta. 4) unuk. A. 4., kralj kapadočki od 34. god. pr. Is., umr’o u Rimu 17. god. po Is. -j- archetypum, i, n. original, matica. Archias, ae, m. [’Ag/Cag] Arhija, 1) grčki pjesnik L. Eicinius Ar., koga je Ciceron branio od tužbe, da je sebi svojio rimsko građanstvo 61. god. pr. Is. 2) stolar u Rimu; Odatle Archiacus, adj. arhijski ili Arhijin, Hor. Archilochus, i, m. Arh ii oh, grčki pjesnik s Para, otac jamba oštrih i griskih, koji su njegovu nevjestu, koja ga odbila, natjerali, da se s ocem usmrtila, oko god. 680. pr. Is. Odatle Archilochius, adj. arhiloški, također = grizak, ujedljiv, edicta. Archimedes, is, m. [Au/iurfiru] Ar hi med, glasoviti grčki matematik i mekanih, pogibe kod zauzimanja rodnoga grada Sirakuze 312. pr. Isusa. -{- archimimus, i, m. mimski poglavica, gledaj mimus. archipirata, ae, ni. [do/gntioairis] gusarski poglavica. architecton, Onis, m. [d(i/nćxz(ov\ Plani. 1) = architectus neimar. 2) trop. pletkaš, mVrti j iva o. architector, 1. depon. [arhiteetus] graditeljski sagraditi, situm loci; trop. umjetno stvoriti, voluptates, architectura, ae,/! [iiQ/iTtxrovixrjj graditelj sivo. architectus, i, m. 1) graditelj. 2) trop. začetnik, iznašasnik, stvarao, architectus paene verborum; inventor veritatis et quasi architectus beatae vitae; omnium architectus et machinator; princeps atque architectus sceleris. Archytas, ae, m. [Ao/viag] Arhita, grčki filozof pitagorslce škole oko 380. pr. Is. * ArcitSnens, tis, rn. [arcus i teneo] lule održao, Apollo, Verg. * Arctophylax, acis, m. [dgxToipvl.aJ] zviježđe: gonoin, zvano i Bootes, gledaj Arctos.

103

arcano—Arctophylax