Топола

3) intranz. polje obrađivati, zemlju težiti, cives Romani, qui arant in Sicilia. Arpi, orum, m. Arp, trgovački grad u Apuliji, koji je, po priči, utemeljio Dijorned iz Arga, prozvavši ga "Agyog ’imuov, otkleje nastalo ime Argiripa i poslije Arpi. Odatle Arpinus, adj. arpski; supst. Arpini, onim, m. Arplj a ni. Arpinum, i, n. Arpin, grad u Laeiju. rodno mjesto Ciceronovo i Marijevo. Odatle Arpinas, atis, adj. ‘Arpinski, supst. a) m. Arpinae, pl. Arpinates, b) dobarce Ciceronovo u Arpinu. arquatus, arqnltenens, arquus, arrabo gledaj arcuatus, arcitenens, arcus, arrhabo, arrectus, adj.skomp. [partic. od arrigo] (rijetko) strm, strmenit, vri et an, Liv. adrepo [ad-r.] repsi, reptum, 3. dbpuzati, ušuljati se, preneseno ad amicitiam alicujus; (Tac.) animis muliercularum, occultis libellis saevitiae principis. Arretium, ii, n. %Aqq fauni] Areo ij, grad u Etruriji, rodno mjesto Meoenatovo. Odatle Arretinus, adj. supst. Arretini, orum, m. Areć an i. arrhabo, onls, m. ( izvorno hebrejska riječ] jamčevina, kapara, dare aliquid arrhaboni za kaparu, Plaut.; puellam arrhaboni relinquere pro argento, Ter. Arrla, a e,/. Arija, Rimljanka, žena Pelova, Tac. Plin. ep. arrideo, [adr.] risi, risum, 2. 1) smij at i se zajedno s kirn, alicui, * ridentibus arrident; apsolutno, * riserit, arride; * cum risi, arrides, osmijevati se, bsmjehnuti se, osrnijevajući uz koga p ristaj at i, non alloqui amicos, vix notis familiariter arridere, Liv.; omnibus; apsolutno, leniter arridens; cum arrisisset adolescens; s aco. stvari, podrugljivo : smijati se, podsmijevati se video quid arriseris. 2) trop. o slvarma, koje nam se smiju: goditi, ugađati, sviđati se, dopadati se, illud tuum, quod valde milii arriserat, vehementer displicet; quibus haec, sint qualiacunque, arridere velim, Hor. arrigo, rexi, rectum, 3. [ad i rego] 1) * ii spraviti, uspravljati, arrecti litore cursus; comasque arrexit leo nakostriješi ; arrecta pectora i arrectis squamis (o zmijama); arrectus in digitos constitit propevši se na prste, upropnice; arrectis auribus naćulivši ili narogušivši uši arrectis luminibus podigavši oči. 2) trop. a) * duševno napeti, ndpinj at i arrexere animos Itali napeše duh = pozorno slušahu; arrectae juvenum spes; arrecta cupido očekivanje; iras stimulis; (Tao.) arrecta omni civitate; dok je sva država napeto očekivala. b) dražiti, podraživati, podjariti, podj a riva ti, aliquem oratione sua; animos eorum (o pjesmi); animus consulis arrectus; adeo ar-

recti ad bellandum animi sunt; libertas arrexit; Etruria atque omnes reliquiae belli arrectae, arripio, rlpui, reptum, 3. [ad-rapio] 1) 'pritegnuti k sebi, phy r abit i, arma, telum; filiam regis parvulam, aliquem manu, f caput capillo; arripere cohortes; patrem familias e circulo medio; također: šČepati, zgrabiti neprijateljski: medium arripit Servium elatumque per gradus dejecit, lAv. Odatle o boli i bolesti, dolor eum arripuit obuzela ga; -f adversa valetudine arreptus; -j- Alexandrum somnus arripuit; također kao t. t. za zatvor uhvatiti. arripi jubet hominem et in vincula abduci; arripi a viatore; = in jus rapere potegnuti na sud, consules abeuntes magistratu arripuit, Lio.; A. Plotium, Cio. 2) trop. a) dočepati se quaerit Socrates, unde animum arripuerimus (otide nam duša nenadno došla), si nullus fuerit in mundo; quorum similitudinem aliquam qui arripuerit; * arripere locum brzo posvojiti ; * terram velis jedriti brzo k itd.; arripere sermonem, verbum, occasionem, causam, impedimentum, -j- condicionem; * tempus; celeriter res innumerabiles; legem ex natura ipsa; studium literarum primiti se svojski, dati se na . . ; literas Graecas sic avide, quasi etc.;. arripere sibi cognomen, imperium posvojiti, posvajati si. b) navaliti na, nasrnuli na, * castra; -j- occupatos; fessos; * primores populi, * luxuriam et Nomentanum prekoriti. arrodo, [ad-r.] rosi, rosum, 8. naglo dati, nagristi, coronam auream; trop. rem publicam, arrogans, ntis, adj. s kamp. i sup. [partio, od arrogo] drzak, obijestan, minax atque arrogans ; -j- minoribus bezobziran prema nižima; dictum aliquod arrogans; consilium, crudelitas; -j- moderatio; quid est tam arrogans, quam s inf.; j- arrogans est s inf. arroganter, adv. s kamp. i sup. [arrogans] drsko, obijesna. arrogantia, a e,/, [arrogans] drskost, obijest, nadutost. arrogatio, onis, /. [arrogo] posinjenje čovjeka, koji nije više u očinskoj vlasti. arrogo [ad-r.] 1. t) aliquem aliquid jošte jedanput pitati, Plaut. a) rogaoijom (rogatione, predlažuči narodu) dodati poglavar sivu kojemu drugo poglavarstvo, umeo consuli dictatorem, Liv. 2) tražiti za se, što koga po pravu ne ide, prisvajati, prisvojiti; ego milii non sumo tantum neque arrogo; sibi sapientiam; nihil arrogabo milii nobilitatis aut modestiae. Tao. * pribaviti, pribavljat i, stjecati, decus imperiis; quotus annus, koja godina daje cijenu pjesmi pretium chartis; jura negat sibi nata, nihil non arroget armis, sve santo oružjem traži.

110

Arpi—arrogo