Топола

32

Odbori tih heterista bili su u Bukareštu, Jašu, i Hotinu a glavne su vodje bili; Karadjordje, knez Ipsilanti. Jorgač i grof Kapodistrija.

Pošto je sprema dobrovoljaca bila dovršena, vaijalo je da pojedine vodje heterije podju u-dotične zemlje pa da započnu akciju. Prvi podje Karadjordje i uputi se u Srbiju, udarivši na Jaš, gdje se zadrži šest nedelja- u dogovoru sa ostalim vodjama heterije, a odanle ode u Bukarešt, gdje je u istom predmetu boravio dve nedelje, otud pak piše u Hotin, da mu se pošalje njegov konj u Zemun i preda njegovom buIjukbaši Petru Jokiću iz Topole. Iz Bukarešta ode Karadjordje do Bele Crkve i zatim se čamcem, sa svojim sekretarom Naumom, preveze preko Dunava u Srbiju licem na Petrov dan godine 1817.

Čim je Karadjordje, nakon četirigodišnjeg odsustva, opet nogom stao na srpsku zemlju, odmah je pošao da potraži vojvodu Vujicu Vuličevića, koga je iz Rnsije poslao bio do kneza Miloša i u kome je imao, najviše povjerenja. Sastavši se sa Vujicom kođ Velike Plane, po svoj prilici mu je priopćio velike zadatke heterije, a Vujica je onda po svom pisaru Anti Prokiću obavjestio kneza Miloša o Karadjordjevom dolasku, a dok je došao odgovor od kneza Miloša, Vnjica je Karadjordja sklanjao nekoliko dana po pouzdanim mjestima.

Knez Miloš, saznavši od Vujičinog pisara Ante, da se je Karadjordje vratio u Srbiju, stavi pisara Antu pod stražu, Vujici pak pošalje po svojim pouzdanicima pismo, u kojem mu kaže, da je on sa ostalih dvanaest knezova dogovorno riješio, da naredi Vujici, nek smakne Karadjordja i njegovu glavu neka pošaije u Beograd, inače če on, Vujica, platiti glavom. 0 svemu tome knez Miloš izvijesti beogradskog Alipašu Marašliju a paša mu na to ođgovori, da on to odobrava i da mu, ako zatreba, stoji na ruci svakovrsnom pomoći.

Kad je Vujica proučio pismo kneza Miloša, odmah se sa svojim momkom Nikolom Novakovićem