Цар Душан : историјски роман из XIV ога века у три књиге. Књ. 2, Краљ

досни буг — Како хоћеш да ти иде коњ, ходом или кавом 2 _ — Ходом. Душан стаде полако дизати и спуштати ногу =" Сад касом! — командоваше јахач.

И његов е опроштењем живи коњ, иначе краљева нога, стаде касати тако рупа да је јахач морао брво командовати ходом. |

Знам, али чика Палманови „коњаници“ и певају кад јашу.

— Добро. Хајде и ми да певамо — и високо му краљевство стаде да певуши: |

„Хопа, цупа драгана, Што ми ниси казала, да мој драги болује, да му носим понуде, од комарца ребарца

од мушице душице.“

Сад је Златан тражио да му се објасни шта вначе речи „драгана", „боловати“, „понуде“, „комарац“ и зар и мушица има душицу 2

Муку је видео силни краљ и учени питомац пок. оца Андонија док је своме сину објаснио све те речи детињим јевиком, али је дете. било врло задовољно.

= А волеш ли ти твога татицур — упита на један пут.

Волем. |

— А колико га водеш 2

— Ев' оволико — рече детв и прастави руке своје ва два чеперка. |

— А волеш ли нану 2

Волем. Колико 2 = Њв' оволико. — рече Златап и рашири руке

колико је могао више. — Енер! А што нану више волеш него та атицу # —- За то што сам љут на татицу. — Тешко мени, а ва што си љут на мене 2