Школски лист

§98

хлебомЂ иогао ранити зко и встт. 6 б 10 еамацт>, Видећа оваи радинт,, како му суеедЂ лепо на краи изидазн и тече стаае завидита евоме еуседу, иа му рекае: „Како в то? одкуда т ее тбг обогатио, кадт, н «ећма ррдимт, занатЂ него тм , иа оиетт, немогу да шивијп . лено, него се мора .чЂ иатати? На го му еуседг одгозори: „Кадгодт, л у цркву вдемг, то на путу наилазизл, на злато, кое покуаимг, па самт, се твшђ мало обогатио; ако ти е волн, ходи самномЂ у цркву, па ћешЂ се и тб 1 обогатити. Вреднвш онаи радинЂ поверув своме суседу, и започне уредао и точно дркву полазити, а Богђ га благоелови, па и онђ наскоро осети напредакЂ у свомђ дому. Ки ( .,ђ то опази суседЂ , рекне му : „Видишђ брате, а сзмб тебе преварио да самв вду1>и у цркву на злато наилазио, на еамЂ овомђ преваромЂ тво1ои души и твоме станго помогао, СадЂ ти ево истину исооведамЂ, да нисамв ни п ни на какво злато наилазио, него самЂ само ишао у цркву зато што еамБ иоверовао ономе коа рече: „Ифите прежде цлрс гкУд Б ож У а и прдкду егш, и сУд кса прилождтсл кл.ма. (М*т. 6, 30). ' В.

Права честћ. Изредно вели мудри СовратЂ: „иаипречи е путЂ к' чеети, гледати да озбилн ово будемо , за што се уздаемо и као што се свету нокаауемо. Ко годђ мисли са суетномЂ хваломЂ , или са претворомЂ и с' лажи себи честБ извадити, лшто се вара. Права честЂ и поштованБ укореннва се дубоко и разпростире све «адЂ ? а све лажлБиво пада брзо , брже негЂ онаи пролетнви цвеуакЂ, нити е икое притворетво кадро лго#ма очи дуго заслеплавам.