Школски лист

234

снособноет, како ће сваки прочитани предмет одма лако схватити, подпуно разузгети и о н4му мислити и судити моћи. Нсна е ствар дакле, да се од онога, кои хоће да лепо чита, пре свего иште да уме добро читати, да нодпуно разуме предмет кои чита, и да га чита са осећан4и и заузиман^м за ствар, са правилним подвзан4м п епуштан&м гласа и у обште тако, како ће слушател& твм читан$м ил4еити, и учвнити да се они са одушевлен^м заузму за ствар о котВ се чита. Овако лепо читан4 неможе се од ученика народне школе подпуно захтевати. За ото се више зрелости, више година и дуже вештбана, па и већи степен свестраног образована иште. Међутим ако се неможе од ученика основних школа савршенство у овом погледу изискивати, то се впак препоручуе вештбан^ у лриблизително лепом читаиго као посао за наистарие разреде, дакле особито за четврти разред главних основних школа. Где пак немамо овога разреда, тамо се у лепом србском читанго могу са успехом вешхбати она деца, из трећега разреда, коа су стариа и бистриа, кон су степене механичког и логичног читанл прешла, и особито, кои трећи разред доброволвно повтораваго као што то иа селима често бива. Сасвим лепо читати могу само одраслт лгоди и то после млогогодишн^га вештбана, и поглавито се од сваког народног учителн изискуе, да он и србски и славенски иравилно са изразом и одушевлен4м чита, и да се вештином у лепом читанго одликуе. То му 6 нуждно и због школе и школске дечице, и због народа, коме треба да своим лепим читан4м у цркви на духовно сазидан&, а у вечернБоИ и неделвноИ школи на изображаван4 и свестрано усавршаван4 послужи. Код вештбанн у лепом читанго пазити нам вала на ове околности: а) Деца валн да се угледаго на читан4 учител4во, и но томе угледагоћи се, подражавагоћи, покушавагоћи и вештбагоћи се, а не правила на памет учећи, имаго се у читанго усавршавати. Само е онаи учителв у сганго другога у лепом читанго извештбати, кои се у тов вештини еам веома одликуе. б.) За вештбан!; у лепом читанго узимаго се наВпре мале а лепе приповедке, особито онаке у коима се наводе речи д^Иствугоћих лица, иосле тога нрелази се иа читанЈ већих нриповедака, песама и ссталих поепшшх саставака, диллога дидактичних ноучени, историчких предмета, путописа, драмата и природословних чланака.