Naša stvarnost

– O

< > n

DANAŠNJICA U H O LO K J

NAROD JEDINI IZVOR DRŽAVNE VLASTI

Prva rečenica prvog paragrafa čehoslovačkog ustava ulvrđuje da je narod jedini izvor državne vlasti. Ova je međufim nastala i dobila sve neophodne atribute 28 oktobra 1918, na dan Praškog prevrata: toga dana postojali su već ne samo vodeći organi nove države, nego i područje i stanovnišfvo koje im je stvarno bilo podložno. Međufim, ne bi se moglo tvrditi, da čehoslovačka država pre toga dana uopšte nije postojala. Bila je — doduše u embrionalnom stanju — oličena u pariskom revolucionrnom Narodnom savelu, koji se 26 septembra 1918 prelvorio u izv. privremenu vladu čehoslovačkih zemalja. Pravna egzistencija Čehoslovačke odgovarala je u to vreme pravnoj egzislenciji začetog ali još nerođenog defela, koje ima staratelja i kojemu se, za slučaj da se odista rodi, već unapred garanfuju izvesna prava.

Glavne savezne i njima pridružene sile priznale su nizom diplomatskih akata fu funkciju Narodnog savefa, odnosno privremene vlade. U toj svojoj funkciji sklapao je Narodni savef, odnosno privremena vlada, fakođe vojne i druge konvencije sa savezničkim vladama.

28 okfobar bio je, dakle, frenufak „rođenja” Čehoslovačke. Tada je nastala pravna egzisfencija države pa prema fome i ustavnog reda. Ovu je novu pravnu siluaciju ufvrdio i osveflio zakon Narodnog veća od 28 oktobra o poslanku samostalne države. Ne može se, doduše, tvrditi da je ovaj zakon” stvorio i osnovao novo; pravno slanje; ono je bilo stvoreno faktom dovršenog prevrafa, a bilo bi nesumnjivo osnovano i da toga zakona nije bilo.

Zakon o poslanku čehoslovačke države ima dvosfruki značaj: njime se pre svega ufvrdio formalni konfinuifef pravnoga reda. Svi zakoni i naredbe bili su privremeno ostavljeni na snazi; sva državna, samoupravna ifd. nadleštva zadržala su svoj delokrug — razume se u koliko to nije bilo u suprofnosti sa osnovnom, u fom zakonu proklamovanom činjenicom, — da je samoslfalna čehoslovačka država slupila u živof. Ali drugo značenje zakona je u fome, što je to bio prvi državni provizorij nove države. Njime je zavedena dikfatura Narodnog veća, revolucionarnog odbora sastavljenog od «poslanika čeških političkih stranaka prema ključu koji je otprilike odgovarao poslednjim predrafnim parlamenfarnim izborima (Slovaci, koji u mađarskom predrafnom parlamenfu nisu bili zastupljeni, dobili su u Narodnom veću zasebno prefstavništvo koje je odgovaralo broju stanovništva). Narodno veće bilo je najviši zakonodavac, vlada i sudija. Osnivalo je nadleštva, proglasilo amnestiju itd. Narodnoj skupštini ostalo je samo da, u sporazumu sa privremenom zagraničnom pariskom vladom, utvrdi državni oblik. Ali kad se idućih dana Narodno veće, organ domaće revolucije, složilo sa privremenom vladom, organom zagranične revolucije, u fome, da nova država bude parlamenfarna repu-