Nova Evropa

ogromnog precenjivanja uživanja ovakove vrste nasuprot uživanju jednostavnog života i zadovoljstva u radu, Što je oduvek bilo izraz duševnog zdravlja,

Ovakav razvoj stvari razbuktao je u svima slojevima strasno naticanje za što većim prihodom, za obogaćivanjem i uživanjem, Nastaje jedno bezobzirno guranje napred, za što većim društvenim položajem, za moći, za ugledom, kako je to retko kada bilo u istoriji, Ratnim zelenašima se brzo zaboravlja poreklo njihova bogatstva, i njihovu potomstvu meće smetati nasledjeni moralni nedostaci da dodju do najuglednijih položaja u društvu i državi! Tako se hrane megalomanija, moda, i preterani luksuz. Svaki hoće da izadje iz svoga sloja, ili bar da živi bolje od sebi ravnih, — čovek je izgubio psihološku ravnotežu. Sa ovakvim načinom života i rada nije u skladu obilje u deci: deca smetaju uživanjima ove vrste, pa se radja Želja za što manje dece, da bi im ostalo što više imetka, i da bi im se dalo što skuplji i što zgodniji odgoj. Način života i privredni položaj neženjenih, kao i porodica bez dece, dovode svakog čoveka i svaku ženu iz istog društvenog sloja na misao, da danas nije ništa gluplje nego opteretiti se gomilom dece, tojest brigom i mukom. Tako je stvoren princip današnjeg civilizovanog čoveka: samo što manje dece, a najbolje nijedno! ...

Ovakav način života i mišljenja vodi ka ranom psihološkom starenju: dok je mladost u svom bujnom razvijanju ekspanzivna i nesebična, starost koja slabi i ide inatragš vodi egojizmu i vitalnoj sebičnosti, kako u političkom tako i u lizijološkom životu, Današnji egojistički i materijalistički pogled na život ne znače ništa дгибо do jedno menfalno starenje evropske civilizacije, Kao što je to već u istoriji bilo slučaj, sa civilizacijom Atine i Rimskog Carstva, koji su propali,

Izlišno je, držimo, isticati: da nije kultura sama po sebi kriva za sve ovo, Ono što čoveka i društvo kvari, to je jedna pogrešna vrsta kulture, Pogrešno rezonovamje, materijalistička samoobmana u traženju sreće u spoljašnjim stvarima, — dakle, jedan kratkovidan samoživ osećajni zanos, To mora u unutrašnjem životu pojedinca, a i u životu rase, dovesti do propasti, jer činiti život što udgodnijim za sebe samoga na način, kako se to danas radi, znači: da se današnji naraštaj hoće da izživi na račum potomstva,

Jedna od najznačajnijih pojava dekadencije današnjega civilizovanog društva jeste propadanje familije, Intiman porodični život, u jakoj porodici sa porodičnom hijerarhijom, jeste vrlo povoljan uslov za odgoj dece, Medjutim, individualistički egojizam današnje civilizacije razbio Je ovaj tip familije, zadruge, i familijarni moral; nastale su silne male porodice, bez hijerarhije i sa labavim porodičnim moralom, koje naravno nisu zgodne za radjanje i odgajanje dece, Današnji način života,

234