Nova Evropa

antiliberalizam, borba klasa, slijed istorijskih epoha sa Коnačnom pobjedom proletarijata, i slično, Marks je umio da da osobitu snagu ovim pojmovima, sintetišući ih heSelovskom dijalektikom, ali ih je pomiješao s empirizmom i imaginacijom, tako da je ova smjesa dovela do čudnih etičkih i socijalnih konstrukcija, svršavajući čak s očajničkom egolatrijom i anarhizmom jednoga Štirnera,

Godina 1848 obilježena je nizom liberalno-nacijonalnih revolucija, koje su tada buknule u Italiji, Njemačkoj, Austriji i Ugarskoj, Opojnost, san, mladenačko mahnitanje, a zatim роstepeno otrijeznjivanje i povratak k zbilji i razočaranju, — to su utisci koje je ova dodina ostavila u duhovima ljudi one epohe. Čovječanstvo je onda živjelo u Jednom od onih rijetkih časova u kojima je cijelo ispunjeno radosnim pouzdanjem u samoga sebe i u svoju budućnost te, u čistoti ove radosti, postaje dobro i plemenito, vidi oko sebe samo braću, i ljubi, Tako da se i omraženim neprijateljima praštalo, te su bivali poštedjeni. Takav je karakter liberalnih revolucija, kojoj su odvratni krvnici i strijeljanje. Revolucije su izazvali studenti, intelektualci, gradjani, radnici, i svuda su one počele i završile klicanjem, bacanjem cvijeća, proslavama i delirijem radosti. Pretjeranosti, nedostaci, pogreške, koji su se docnije pripisivali ovim revolucijama, ne smiju se pripisati samo narodu talijanskome, kako se radi u Italiji; stvari su se razvijale na isti način, pokazujući istu Нађобпопији, и Napulju, Rimu, i Firenci, kao i u Parizu, Berlinu, i Beču. Kao da je isti demon potresao Evropom, I tako je Sodina 1848 bila jedan od onih momenata u kojima istorijsko jedinstvo evropsko, prikriveno obično oprekama pojedinih država, jasno puca pred očima i kao da izaziva i političko jedinstvo. Pa ni antinacijonalne i antiliberalne reakcije kojima su završile četrdesetosmaške revolucije ne treba uzeti kao znak neuspjeha i zlo svršenih eksperimenata, Svaki istorijski dogadjaj ujedno je i jedan neuspjeh, jer nikada ne odgovara idealu koji i poslije postavlja svoje zahtjeve i vrši svoju kritiku; i kad tako ne bi bilo, istorija ne bi ni postojala, Uostalom, prošlost je uvijek eksperimenat za one koji je gledaju iz sadašnjice, O stvarnom neuspjehu može se samo onda da govori kad se jedno načelo odbaci zato što se рокаzalo pogrešno ili iscrpeno; medjutim, nacijonalno-liberalne revolucije od godine 1848 utvrdiše svoje principe, pribaviše im nove i podesnije oblike, i promakoše ih na putu ostvarenja.

Svi ovi dogadjaji utirali su postepeno puteve općem liberalno-nacijonalnom uredjenju, koje se je ostvarilo izmedju 1851 i 1870 godine, U Evropi se nalazila jedna državica, Pijemont, u kojoj liberalni i nacijonalni pokret nije trpio prekida, nego čak kao da se je, sred reakcijonarnih oluja, pročišćavao i učvršćivao u svojim shvatanjima, Pijemont je živio životom Italije,

454