Nova Evropa

parohijan4, kao i sveštene odeće i crkvene knjige. Često su na čelu parohijana, koji su se trudili da izgrade crkvu, stajali sveštenici, i sami deca istog naroda, kost od kosti i krv od krvi njegove. Uspomene na takve sveštenike još su Дуе п рагоћ јата; тако, паргипег, u selu Prislopu i do danas se sećaju sveštenika Jovana Javorskog, za čije Je Ime vezano zidanje i izgradnja crkve koja se sačuvala do današnjeg dana. Isto tako, u selu Tjuški još je živa uspomena na sveštenika oca Grigorija Guklivskog (rodom iz sela Guklivog), koji је umro na početku 18. stoleća: crkva u kojoj je on služio već odavna ne postoji, ali se priča da je mova crkva sagradjena nad njegovim grobom . .. Osim toga, proučavajući ikone koje vise sa zidova hrama vidimo da su one poreklom iz ramih epoh4; to nas pobudjuje da pretpostavimo, kako su ikone iz starih crkava prilikom rušenja prenošeme u nove crkve. Ovo potvrdjuju i beleške Oljšavskog, kao i drugi dokumenti. Ponekad su u nekom selu rušili više malih crkvica, pa gradili jednu veliku, u koju bi prenosili ikone iz porušenih malih crkvica.

Na ovaj se način u svakom selu crkva javlja kao originalan spomenik-muzej, u kojem je sačuvana istorija sela za dug niz vekova. Razvijeno versko osećanje naučilo je parohijane da se sa dubokom pažnjom i ljubavlju odnose prema svojoj crkvi, i ceo njihov Život razvijao se u mjoj i oko nje. Ovo čini karpatoruske crkve naročito dragocenim dokumentima za sve one koji hoće da se izbliza upoznaju sa slikom i istorijom toga kraja, koji je u toku vekova — pod najtežim i najnepovoljnijim okolnostima — sačuvao svoju narodnost 1 svoje rusko ime.

Docent Psevolod Sahanjov.

(Sa ruskog rukopisa preveo Dr. 4. J.)

183