Opuscules et fragments inédits de Leibniz : extraits des manuscrits de la Bibliothèque royale de Hanovre

MarTx., IV, 8.

Matx., IV, 0.

MaTH., IV, 11.

580 CONSPECTUS CALCULI

omnium incognitarum valoribus communis, inveniendi numeratoris causa digeratur secundum coefficientes incognitæ cujus valor desideratur. Hoc loco secundum 24, 24, etc. Et ope hujus digestionis haberentur afficientes supra dictæ; sive quod idem est, si jam in locum harum coefñcientium substituantur cognitæ ejusdem cum coefficiente æquationis, habebitur numerator quæsitus < adeoque integer valor. > Operæ pretium esset hoc theorema accurate demonstrare, quod fieret per [Alsebram| Analysin illam sublimem, quæ calculo etiam sine calculo leges præscribit.

Suit une addition marginale.

Marx, IV, 0.

Demonstratio, quod columnæ serierum exhibentium polestates ab arithmeticis, aut numeros ex his conflatos, sint periodicæ.

a}

(Publié par Germaror, Math, VIT, -238. , B, 4 (v. supra).

235-238.) Copie, corrigée par Leibniz, du brouillon catalogué Mars, III

Mat., IV, 11. Conspectus Calculi.

Publié par Gernarpr, Math., VII, 83-100. En marge du $ (p. 99) : Unusquisque numerus dividi potest per unitatem .

Leibniz a fait la figure suivante, inédite * :

D 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 u L BH 4 w5 6 y 18 D 20

ND Noms D 1 D SP SET

|

1. CF, Maru., IV, 17, a, b, où l'on trouve deux ébauches de cette figure, évidemment antérieures, la première datée du 3 janvier 1076.