Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi, стр. 681

LIBER TERTIVS

643

quin εἴ πομεν ἀπόφασυ κωήσεως, qóngd' A tibus ftatà priuationem motlonisafferimus?

$41 εἶ σγειν ἀναέρεσιν τῆς κινήσεῶς dli σάσι, ὅτι £ «πιαυσαμένης τής κμήσεως ey, ὦλλ' ὅσις ἐλεείνής, κο αὕτη ἐ5].κοῇ ὁ πεΦθυκὸς κιθῶοῃ, καθόσον μὴ κιηέίται ἡ σώσις ὀκεῖ, ἀλλὰ καθὸ ςώσις κατείιληζφεν,ἑεήκε.καθὸ δε ἔσι κυάμενον,ἀεὶ κινήσεται.διὸ κ) «άσει ἔσηκεικς) κινήσει κωεῖται.ἔνταῦθω δὲ κίνησις μὲν κιεῖται. &rgóie δεἠρεμέϊ, ἑεερήµένον τς ὂΦαλομένηε κωήσεως.ἔπειτο ὃ ὁρῶν 98 75 ee ἡ σάσις αὐτὴ. κο) ὅταν ὁν νόσ» εἰς ὑγίειαν di ὑγιώζται.ἳ ουῦ τῇ ὑγιάνσει ταύτῃ, ἠρεμίος δος ἀντιπίζομεν εἰ μὲν 23 ]à εξ Σμνόσος ἀλλ’ ὢσώσις.εἶ δὲ τὸ εἰς ὃ,ὑ γίεια.ὀ οἱ ταύτον τῇ σ-ᾱσειεὶ δέτιο λέγει τω ὑγίεια ἡ τὰὼ νόσον τι /Ἀςώση εἶναι, είδη ς«άσεως πα ὑγίααν κο] πω) νόσον εἶναι Φφήσει.ὃ περ ὥτοπον. εἰ δε ὕυμΒεθηκένναι τῇ ὑγιεία τὴν) các, meo τῆς σἁ: « ; ον επ YA 5 X UN C'£06 1 Uyic a, E y, U'yeta ἔσοι. ἀλλα σξὶ μεν τότων,όπη d 0X & ἐκάσῳ.

Quia nor licet ftatum motus priuationem cognominare:quoniam non ceffante motu ip fefit ftatus: imo vero exiftenteillo fit motus; Neque ftatus illic eft, quia quod natum fit ad morum, quandoque non moueatur.Sed quà rationé ftatus ibi ipfum intelligibile comprehendit, permanet:qua veró mouetur,móuebiturin perpetuum : quamobrem & ftatü confiftit;& motu mouetur. Corporea veró na

B tura motu quidem mouetur, &abfente motu

quiefcit,orbata videlicet debita motione.Pra terea videndum eft, quid ipfe fit ftatus : item quando ex morbo ad fanitatem aliquis perue nitconualefcit. Quam igitur huic conuales fcétie quietis fpeciem opponemus*? $i enim affectioriem à qua recedit, morbus ille eítnon - ftatus: finautem affectionem ad quam accedit, fanitas illa eft, que quidem non idem at? que ftatus exiftit. Si quis autem dixerit fani-

C tatemaut morbum effe ftatum quendam, hic

rofectó fanitatem atque morbum ftatus fpecies effe concedet:quod quidem iudicatur ab fürdum. At fi ftatum fanitati contingere pro2

prie fateatur,fanitasante ftatum nó erit fanitas.Sed de liis quidem profuo quifq; arbitrio dicat:

EPILOGVS PRAEDICAMENTORVM.

ΕΊΤΡΗΤ ΑΙ ὃ) ὅτιτὸ σοι καὶ τὸ σόσ(εω, κινήσεις λεκτέον.κο) ἔσι τὰς μεν τῶν κινήσεων ἀπολύτης,τὼς δὲ πομήσεις,τὸὶς δὲ πείσεις λέ ye. vA TOY ἄλλων Υενῶν λεγομένων, ὅq a6 TU TOL, wrepi Tg mess 7. ὅτι ἄλλη «os Qo oénie . xg) 0m mune«my aqua, v, ACD. 76 τὸ πρόςτι δὲ , ὅτον φέσις ἀσίας τοι αὐτου 2x dl Scie iot] reb Ti. DN 1x0) μέρος. οἶον, xp κεφαλὴή αἵτιονή ἂρχη,ή guia. Ji xg và exeje Ti Quee v, ὥσσερ διήρηται

τοῖς ἀρχαίοις . τὸ uy dos arti rixa, m δεὼς

Ζ. s 2 τε u M2 f " 3 o µέτρα: τὰ ὃ᾽ 6) vmrepoo (e ἔλλψνει τὸ 2 ὅλως χωρίζοντω ὁμοιότησι κφῇ diadpopazs.xo] σγεθὶ μὲν τύτων τῶν γενῶν,τωρτο.

Di&umveró nobis in fuperioribus eít,faz €ereatq; pati motiones effe. Motiones auteni alias quidem abfolutas effe, alias veró partim effectiones, partim etiam pafsiones. Dictum. preterea de ceteris qua dicuntur genera,ad noftra hecreferri debere. dictum quoque de relatione, eam videlicet effe alterius ad alterü habitudinem, & fimulambo concurrere. dia &um denique circa relationem,quando videz licet habitudo ipía fubítantiam efficit, illud ipfum quod refertur,non quaratione fabftan tia fit relatiuü effe: fed qua pars aliqua, velut

. manus, aut caput, vel caufa, vel principium; vel elementum. Licet autem & relatiua antiz quorum more diuidere, adeo vt alia quidem tanquam effectiua fint;alia veró tanquá menfüre quedam : alia in exceífu defectuque verz

(entur, alia denique per fimilitudines atque differentias diftinguantur, Sed hec iam de his ge-

neribus dicta fufficiant.

Hh à