Poimandres : Studien zur griechisch-ägyptischen und frühchristlichen Literatur

Naassenerpredigt 144, 42 —148, 12 Schn. 39

Ereipei, TOUC EZUTTVICUEVOUC Kal TETOVÖTAC UVNCTÄPAC.") TOUTO, Pnciv, ECTi 146,79 TO ueya ai äppnrov "Ekevcıviwv uuctnpiov” „Ye Kue.“?) wc de?) tiv 14 146,53 paßdov xıyfcac (Are) 6 Epufic, ai de Tpiloucaı Enmovran ai wuxal cuvexWc, outwe Wc dia [tNc] eiKkövoc 6 Monte Eemidedeıxe AeyWwv’

Üc d’ ÖTE vuKTepidec HUXW ÜVTpou BEcTeciolo

Tpiloucaı TTOTEOVTAL, ETEL KE TIC ATOTLECHCIV

öpuadoD EK TETPNC, Ava T” aAANANCıV EXovran. nerpnc, pnci, TOD ’Adduavroc Aeyel. OUTOC, Pnciv, Ecriv [6 Adauacı 6 Xidoc 6 Axpoywviatoc*), Öv, @Pnciv, „evraccw [’Adauavra] Eic TU 146,92 Beuerta Zıwv“ (Jes. 28, 16). aAAnyopWv, Pnci, TO mAdcua ToU Avhpwou Aeyeı. 6 Yüap?) Eevraccöuevoc Adauac Ecriv (O Ecw ÜvApwrroc, Beuekia Zıwv de 01) Odovrec, Wc "Ounpoc Aeyeı „Eepkoc ODOVTWV“, TOUTECTI TEIXOC Kal Xapdkwua, Ev I Ectiv 6 Ecw ÜVvdpwrroc, Ekeice ANMOTENTWKWC ATO TOD apxavhpwmou <ToV) Avwdev "AdauavToc, „oO Tundeic Aveu xeıpWv TeuvoucWv“ (Dan. 2, 45) Kal KaTEvNveruEvoc Eic to mAdcua tNc Anonc, TO XoikOv, TO ÖCTPÜKIvVoy. Kal Pnciv Or Terpı- 15 rulaı aurW nkoAou8ouv, ai wuyaı TW Adyw'

Dec di?) Terpıyviaı au’ Nıcav Tipxe d’ Apa. cpıv’)

"Epueiac ÜKAKNTa KAT’ EUPWEVTA KEXEeudd. TOUTECTI, pnciv, ÄnYEeITo) eic TA mÄcHc Kakiac AnnAkaryueva aiwvıa Xwpig. TOU Yap, Pnciv, NABoVv;

nüp d’ icav 'Rkeavoü TE Poüc Kai Aeukada TIETPNV 16

Nde map’ nekioıo rUAac Kol dfuoV Öveipwv. oUTOC, Pnleiv, Ectiv Nkeuvöc „Tevecice (TE) HeWv Yevecic T avOpwrwv“ (vgl. D. 24, 201. 246; Hymn. Orph. 83,2), &k nakıppoiac cTpepöuevoc viel, TTOTE AvW TOTE KÜTWw. AA OTav, pnci, Katw pen 6 "NKeuvöc,

1) Hiernach: mepi robrwv, pnciv, ) Ypapn Aecyeı (Eph. 5, 14) „Ereipau 6 kudevdwv Kal Ekeyepdnri, Kal Emipabceı cor 6 ÄXpıcröc. oüTöc Ecrıv 6 Xpicröc Ö Ev mäcı, pneiv, ToIc Yevvntoic viöc KvBpulmou Kexapaktnpıcuevoc An TOD dxupaktnpictouv Aödyou.

2) Hiernach: xai örı, pnclv, abrW mavra bmoretaktar. Kal ToDT’ Ecri TO eipnuevov „eic nücay nv iv EEnAdev 6 phoyryoc aurwyv“ (Röm. 10, 18).

3) be de] We Tö Cod.

4) Hiernach: „eic kepaAnv yerevnuevoc ywviac“. Ev kepaAn yüap elvar TOv Xapakınpıcrıköv Eykepakoy fc obclac, &E o0 mäca marpıa (Eph. 3, 15) xapakrnpiZeroı. Der Zusatz nach Matth. 21, 42; Ps. 118, 22 bringt ein neues Bild: im Gehirn ist die Seele.

5) 6 de Cod. oü yüp Evr. 6 ’Ad. Ecriv, oi ddövrec Keil. 6) aüraı Cod.

7) Hiernach: rourecrıv Yıyeito, was Keil und Plasberg halten,