Quaestionum paroemiographicarum capita selecta

VTj-cai Tauxrjç StpuüVÔSïjç sjiatvwv riva vot/jaavxcc èv IkXMjVig, •/.ai Xafìóvxa èravfxtov x^ a <B àuïjXXa yrj tou plyouç XetpLûvoç (yàp "Eppaia) (v. Crus. Antbol. Lyr. p. LYIII) èv IlsXXijvifl èraxeXeixo. cpaai Sè Sx; aXtsùj tSwv èv x e -l Jl ûVi VraXuraSa arav ) • si pi] /.oXupprjaa), ratvïjaw. toûtov ouv eìvat tòv Kdp;ov aîvov. Ad liaec adnotavit Cobnius: „Nacb X £ -P- ÛVO S sind I—2 Worte im Codex uulesbar. Aus Zenobios (M. 111 ppq' : 5 Kdpcoç auo;) cet. “ In tertio Atboi libro (111 147), eo scilicet loco übi e Didymea collectione excerpta babemus, proverbium est ó Kdptoç auoç : boc e Suida (s. v. Kaptxy) Mouaifj) et e codice S a Cobnio (Zu den Paroem. p. 79) descripto in Kaptx ôç osavo ç est emendandum, quamquam, quod Cmsius monuit, boc lemma errore fictum est. Cum igitur lemma in codice S cum lemmate in Didymea collectione (Mill. 111 147) congruat (explicationem quae ex Atboo excidit cum ea in S item congruisse credo, nam omnino, ut videtur, non nisi una buius proverbii legebatur explicatio) nibil moror quin in S proverbium Didymeum esse credam. Si boc proverbium cum loco quodam in disputatione rapi ratpotjjuwv comparaveris, illud buie simillimum invenies;

572 ô Kâpiog afvog - (iépvr)-aL toutou S i p co v £ S y; g èreatvtüv Tiva -vjvt èv HEXX77VY) xal XapôvTa èreivixtov $ XP'7 a “l i£Vo S àreYjXXâyT) toù p£youg ■ x el P-“ VO S (yàp ”Eppaia) èv ILsXXtìvio èresTeXsÎTO. œaal 5è sti àXisùç ISmv èv x £t l J -® v; ' (reoXûreoSa Eireeiv) si iit) x o X u p, p i] a tu , resi vijau). toûtov osv EÎvai tôv Kàpiov atvov. Lacunam implevit Crusius, Anthol. Lyr. p. LYIII, cf. etiam Philol. 54 (1895) p. 565.

Diog. respi re. p. 179 Schneide-w. : Kapixòg 5s alvoç; XsfETai, 5v ccvaçépouaiv elg ysvsi, Kâpa âvSpa. toûtov yàp âXiéa TuyxàvovTa x E V“ VO S S’saoâp.svov reoXûreoSa elreEÏv • si psv àreoSùg x o X u |ip aat p, i ère’ aÙTÒv (Siytôoto, èàv Ss |i.T) Xdpo) tôv reoXûreoSa, Tip Xiptp tà reaiSE’ àreoXuj. KsxpY)Tai Ss Tip Xôytp toùt(j) Tip,oxpécov èv jiéXsoi, xat Siiiiov £ ST) g S’ aÙTOÛ p.v»j(iovsÛ£i èv Tip slg ’Opa£Xav (Cr.) èreivtxiip.

Utrumque proverbium ex eodem fonte manavit; sed cum proverbium codicis S e Didymo depromptum sit, veri simile est etiam disputationis diasceuastam ab eodem auctore sua petivisse 1 ). Ceterae explicationes continuo ordine enarrantur nec altera ab altera separari possunt verisimillimum est igitur eas ex eodem fonte una esse repetitas. Sunt autem ipsae, cum sint inter se simillimae, etiam artioribus vinculis coniunctae: nam idem est in omnibus se r-

1) Nam de communi fonte vix est cogitandum, cum omnia proverbia in 111. Ath. libro Didymiis collegerit et explicaverit.

32