РТВ Теорија и пракса

informacijskoj delatnosti uvečavao brže nego u sva tri tradicionalna sektora ekonomije zajedno, da se u njoj obrću stotine miliona dolara (samo izvoz filmova iz SAD je 1975. godine dostigao vrednost od 175 miliona dolara), da se u njoj i iz nje stvara „industrija svesti” - ideologija, koja informacijskoj delatnosti daje podršku u svetskoj ekspanziji transfera vrednosti buržoaskog društva i njegovom mešanju u procese rukovođenja i kontrole; pri svem tom su, istovremeno, u velikom zaostatku inače sve brojniji napori kritičke (marksističke) misli, usmereni ka razotkrivanju komunikacijskog „emancipatorskog potencijala”, U odsustvu stvaralačke marksističke analize, još se lakše ozvaničila građanska komunikologija; ne iznenađuje što toga nisu pošteđene ni socijalističke države, s obzirom na njihov podređen položaj u odnosu prema razvijenom zapadu, od koga su - kao god i države u razvoju - preuzimale pre svega distribucijsku a ne proizvodnu informacijsku tehnologiju, i tako otvorile vrata proizvodima „industrije svesti”. Dok se vulgarni marksizam iscrpljivao u ponavljanju večitih istina, kao i kritici tuđe i apologiji vlastite prakse, građanska komunikologija, koja je počela da se razvija preuzimanjem predmetno relevantnih dostignuča drugih naučnih disciplina, gomilala je empirijska saznanja, naročito u vezi s posledicama masovnog komuniciranja na pojedince i društvo, te je sistematski gradila pojmovni ol<vir nove naučne discipline, zasnovane, bez sumnje, neistorijski i nematerijalistički. Pozitivistička zasnovanost komunikologije našia je plodno tle i u onim državama u razvoju u kojima je interes nacionalne buržoazije podređen međunarodnom kapitalu, kao i u socijalističkim državama s birokratskim sistemom rukovođenja i

17