СРЂ

— 469 —

„Martenita" Ade Negri. — Walter baron J^ubibratić. — (3) II. Ista sjeta vlada i u drugom dijelu „Maternita", u „Dolcezze", samo što joj vlastite boli i nevoje izmamjuju iz srca duboke uzdalie. Majka je sretna u svojoj jedinici, u |ubavi svoga muža; te su dvije osobe cijeli nezin svijet, sva nezina radost. Ali ta sreća nije nepomućena, jer turobne misli uznemiruju jadno srce majcino. Ona se boji, da joj sudbina ne zadade, kada se najmane bude nadala, zadni udarac, da joj ne ugrabi milu Bijanku; a ova bojazan muti joj sreću. Da se oslobodi ovih turobnih misli, traži svoga muža, grli ga strastveno, da u tom zagrjaju nađe pokoja, nađe mira: cerco il tuo labbro che non sa mentire, mi stringo al cor che non conosce oblio, m' abbandono tremante al petto fldo. Projetno je sunce blagim svojim zrakama izmamilo bezbroj šarena cvijeća. I Adin se vrt okitio zelenilom. Majka se tomu veseli, raduje. Tu joj radost povećava pomisao, da joj se mila Bijanka vraća, koja je provela zimu kod babe, pod blažim nebom. Majka je sretna! Cijelom se kućom ori veseli poklik: Ella verra! Nestašnim će svojim igrama, svojom šalom, svojim milim glasom i smijehom donijeti opet radost i veseje u kuću, u obite}, gdje je za nezine odsutnosti vladala tuga i sjeta: Ella si guardera con meraviglia dintorno, spalancando i suoi grand' occhi gia pensierosi sotto iunghe ciglia; e i suoi piccoli piedi, come rose freschi, e le mani piene di carezze, e i trilli, e i giochi, e le leggiadre cose di quell' infanzia saran nostra vita : per essa tu ritornerai bambino, io saro come pianta riflorita. Sretna majka motri četu nejake djećice, gdje se na poju igraju. Blago projetno sunce grije svojim zrakama zemju; u-