Учитељ

Пи МЕТОДИЧКЕ ПРИМЕДБЕ

узгред, кад се излази у околину ради упознавања, земљишта и других предмета на њему. У Читанци за овај разред има, на пр. чланака о лептирима разне боје, гусеницама и њиховим гнездима, чели, голубу итд. Све то треба ученици најпре да. посматрају у истини и да својим чулима примете оне особине: свега тога, што се и колико се у Читанци о њима говори, па, тек онда да се чланак или песмица о томе чита. — ;

Росу, маглу, кишу итд. у главноме ће ученици на исти начин упознавати. И ту најпре долази чулно посматрање џ примећавање на, онај исти начин, као и при упознавању биљака, животиња и минерала, па онда описивање тч извођење закона. Само је разлика, што ће се овде узети још и опит (експери-

менат)ј. А, опит ће се употребити с тога, што ученици не могу онако јасно и добро у природи ни посматрати ни приметити како постаје роса, магла. киша и т. д, као што се то: може:

приметити на опиту.

По нешто о свему томе знају ученици. То ће бити полазна тачка и основа за објашњење како, кад и од чега постаје роса, магла, киша итд. И ако ће се то објашњавати и показивати на опиту, ипак треба удешавати, да то буде онда, кад то исто могу ученици:и у природи посматрати: о магли, роси кад тога има у месту где је школа; о снегу и леду зими, кад тога има итд. Али и ван тога. ученици треба, те појаве више пута да посматрају преко године у природи: јутарњу маглу, облаке итд.

__ Најпре треба да ученици упознаду водену пару. За то ће требати више од једнога часа, према узрасту ученика. Кадсе то добро објасни и потпуно разуме, онда је лако објаснити т разумети и како кад и од чега постаје роса и киша. Али баш ова почетна и основна лекција за разумевање свега осталога, не образује се ни у једној школи како ваља, — те је услед тога и разумевање осталих појава, које су нам с тиму. вези. и непотпуно и погрешно И они учитељи, који о томе што год предају, већином то чипе без икака посматрања и опита. Они претпостављају, да су ученици видели водену пару «с тотинама пута», и рачунају да је то довољно. Па да раумеју сви о воденој пари, што им се «исприча». С тога они мисле, да је излишно на опиту показивати како се пара производи, те зато они обично само говоре о воденој пари, причају : кад, од чега пи како она постаје, ништа то не показујући, без икака посматрања и опита. Да таке приче немају никакве вредности, и да по њима ученици ништа баш не могу научити, то не треба доказивати. Резултат целога таког предавања и учења је једипо то, што, ученици науче више да говоре о воденој пари,