Учитељ

786

да се њена транспирација у тами знатно смањила, Корист који извесна биљка има отуд, што јој је транспирација промењива, указује нам се најбоље, кад сеи врбове и липове гране заједно и без воде изложе утицају дифузпе светлости.

4. Врбово лишће не може своје пукотине да затвори и због тога свене без воде много пре него липово лишће, које су пукотине већ на дифузној светлости затворепе. Због тога врбу и познајемо као становника само влажних места,

5. Утицај ваздушпе влаге на транспирацију биља покаже се онда, кад се опит 2. понови под стакленим звоном, које је изнутра наквашено, а утицај светлости и температуре се примени као при оном опиту на слободном ваздуху.

Важност више или ниже температуре за транспирацију тешко се даје приказати без термостата, (т.ј. сандука који се даје затворити и у ком се може произвести једна и иста температура), сем да се односни опити у разна доба године предузимљу, при чем би прилике осветљења и вегетације такође могле да паоче прави резултат.

6. Како биљка водену пару непосредно из себе издваја, то се најбоље може показати помоћу опита с кобалтом. Пантљике хартије упијалице натопе се у кобалтовом хлориду (Со С) па се па врелом песку добро осуше; па кад тиме добију јаку плаву боју, прилепе се по доњој и по горњој страни листова, који транспирују, за зим се обложе листићима провидног стакластог лискуна, притврдивши их штипавицама од жице. Код већине биљака артија на горњој страни листова остаје плава, док артија на доњој страни листа постане црвена због привлачења воде. (Ова особина кобалтове артпје, разуме се, ваља да је деци још пре тога показана). На тај начин утврђен је доказ, да се трансппрација свршава па доњој страни листа. Затим ваља да се предузме мпкроскопско испитивање и упоређивање покожице (ердегп 5) на горњој и на доњој стравп листа, те се на послетку рупице у пукотинама, на доњој страпи листа утврде као органи излучивања воде. Разуме се, ови се оплти морају изводити најпре на листовима оних биљака, па чијој горњој страни нема никаквих пукотинских отвора, као што је то н.пр. лишће од липе или од пасуља. После, ако се жели да иде и даље, може се показати још и кутикуларно излучивање водепе паре (т.ј. излучивање кроз најгорњи слој биљкине покожице).

7. Сами отвори у лисним пукотинама могу се вајлакше пре-