Учитељ

12 Учитељ

религија; в) пруска животна заједница и прусијанизам (народна снага и народна економија; знаност; друштвени живот; филозофија; религија); г) франачка животна заједница и франаштво (народва снага и привреда; наука; уметност; друштвени живот и религија); д) тириншка животна заједница и тиринштво (животна сила и привреда; · наука и уметност; друштвени живот и вера); ђ) горњесаксонска и шлеска животна заједница и горњесаксонство и шлезијанство (народна снага и економија; наука; уметност; филозофија и религија); з) горњенемачким живошним заједницама, и то: а) алеманска животна заједница и алеманство (народна снага и привреда; наука; уметност; говор, морал и друштвени живот; религија); 6) баварска животна заједница и баварство (народна снага и и економија; наука; уметност; религија); в) аустријска животна заједница и аусријство (народна снага и нацијоналиа економија; наука; уметност и религија).

После овога излаже се 4) народно (нацијонално, пучко) васпитање у животној заједници отаџбине (држава као земља; држава као народ; држава као господарство; држава као дрштво; држава као владалац); 5) човечанско васпитање у животној заједници света.

С идејом Меџрддарорк-е завршава се трећи последњи део другог главног одсека; читав овај отсек је врло збијено, али прегледно изложен 2 од највећег је интересовања оно што се говори о етничком, немачко- народном фактору у васпитању. Оваки подаци код нас су слабо или никако узимани у обзир при писању педагошких дела, изузев можда лепих прилога наших познатих васпитача Милана Б. Милићевића Д-р Ђорђа Натошевића- Бабе и професора Јове Миодраговића и Д-р Јовановића — Батута. Како су се наши педагози и сувише 00вели за странцима (ово вреди особито за агилне хербартовце) види се и по томе што се и дан дањи посве игноришу (хотимично или нехотично то не мења ствар) дивни прилози нашој народној психологији што нам онако научно и убедљиво излаже наш племенити учењак Д-р Јован Цвијић, у својим говорима и чланцима и у другим својим делима. Да је наш Цвијић Немац Д-р Лај би га зацело критизирао и уздуж и попреко, јер наш Цвијић и ботанише (сабира научне податке) и интерпретира (објашњава) нашу српску и југословенско душу као нико досад. Таку психологију треба предавати и у свим нашим учитељским школама и богословијама да не говорим о нижим филозофским, педагошким и теолошким факултетима који би требали да имају нарочите катедре за тако важна испитивања. Наш Цвијић даје бољу методу и грађу за проучавање народа него што ју даје Д-р Лај. Врло је похвално од Др Лаја када овако смело вели (208): 1