Школски лист

113

мо за тбшт . ићи, да дете много научи, него ее ииамо поглавито о тоагв етарати, да оно што има научити, научи добро и темелБНО, да добБ1вено знан$ постане еобственошћу дечиомг, и да га дете, у колико е могуће хошђ еада у животу евомт. употребитии одђ нЂга поизу што пре уаидвти може. Нека нико непомеша ову темелвноетБ, кол ее у народнои школи иште, са ономг, што се у већимт, школама, при обучаванш зрелие младежи захтева. Тамо ее изискуе, да се наука, кон се предае, темелБно изцрпи, — и да се сб нБоме, као сб наукомЂ, иладежБ поднуно и достаточно уиозна; нанротивг свега тогау нероднои школи 6 бпк неможе, нити се овде уче нзуке као науке, пего саао као основна за жевотђ свавогг човека наинужнин знанн. Да 6 бт учзтелБ изложеномЂ правилу за доста учинити могао, то се иште, да сам -б онђ подпуно и точао знаде све оно, чему децу научити намерава; да се осимђ тога за свако предаванЂ кодт. куће прил ^жно приправи, да обучава лсно, разговетно и велегласно, и да такве речи и начине говора употреблме, кое ће деца схватити моћи. Не сме онх предпоставлнти да деца ово или оно већЂ знаду, него валн да се увект, наипре увери, знаду ли они то доиста , па текЂ онда далђ сме ићи. Свако ново знанЂ сдружити треба са онб 1 иђ што 8 деци одг пре познато, свакш данашнБи задатакг нека извире изђ шчерашнЂга , и нека прави путг кђ сутрашн1зму. Ништа нетреба заборавити што е куждно, ншнта сђ ума сметнути, ништа прескочити. Строго валл изискивати да деца на пвгтанн, чисто, правилно ш у подпунБШЂ ставовима одговарам, и упућивати децу, да разумеу оно што уче; да размишлавам о наученом предмету, да траже узроке и послФдице онб1хђ догађан, кои су имђ познати. ДобарЂ учителБ велику радостБ налази у томђ, кадт,