Школски лист

10»

за навекг памте томе подобно. Ковкаква лакрдин. ако би ее деци и допадала, несме у ово прво ученЂ улазити. Нека е дакл« 1 мшђ едаредт. речено: само наиодабрание за децу валн. Подпуно разумеванЂ свега, што ће деца на паметг учити, нив башг преко нуждно. Сваки човект. самЂ иза се извингоћи се расте и у разумеванго оногђ, што е у детињству научио. Прве речи, кое дете проговори, отацг и мати, тако су пуне садржан, да ихђ цео идући векЂ никадЂ сасвимх исцрпити кадарг ние, и ми опетт. зато ни наиман-!, незбзиремо, терати дете да ихг научи. 1ошг н држимт,, да она радостЂ, што е имагло, башг отудг долази, што знамо, колико е то благо, и да ће цео животђ посла имати, докг га сасвимг извие. И отуда се види, шта валн детету за учен^ давати. Само невалл опетЂ ни оно за напаметт, ученЋ задавати. што е детету по све страно, и о чему башт. нигде никоегг поима уватити кадро ние, па кое су му посве празни звукови. Са тимђ опетЂ децу товарити значи, навикавати ихђ на несмисленостЂ, на безчуственостг, одлучивати езикг одђ срца, памтенЂ одђ мишленн, а притомг можда 10ШЂ на наилепше поиме и речи непазити, или њи злоупотреблнвати. Прво ученЂ напаметЂ иде онимђ начиномЂ, да учитељ казуе а деца за њимл, говоре. То сама нужда прописуе. ДругогЂ начина у почетку и нема, коимђ би се у дете мисао кон сполн турила. У овоме е начину гошђ и таи добитЂ, да се дете у разумеван$ те мисли наилакше уведе, ако се само учитељ потруди, да мисао ту са разумнимЂ гласоударен ^мЂ лепо и нсно изговори. Самостално напаметЂ ученф текЂ онда е могућно, кадг деца сама читати знаду. Алђ и онда валн сваку за напаметЂ ученф одрећену задаћу дете наипре правилно изчитати научити коимђ се не само разумеванго помогне. него и лакшемт* и тврђемЂ запамтенго. Негравилно научено доцние исправлити хтети, то е и врло тежакЂ посо, и редко за рукомЂ изађе. И овде е болЂ, да се учител. онога старогЂ и давно осведоченогЂ правила држи: далеко е и лакше и савестние учувати погрешку, него е после изправлнти. ДалЂ валн учитељ и то децу да научи, како ће при напаметЂ ученго поступати. То редко кои учитељ учини, већг само зада, одавде доведе имате научити, а и непомисли, колико е дете недотунавно, и да и томе неке вештине треба. и да правила има, коихђ се при томђ држати валн. Многа деца дођу кући, пакЂ незнагоћи како ће започети, осврћу се тамг амо, пакЂ наипосле одбаце, или запитаго оца и матерЂ, кои ихђ опетЂ упутити неуму, пакЂ онда наиприлбжнив дете побаци